< هر که باز ماند از اصل خویش  باز جوید روزگار وصل خویش
























من همینم

مالوم نیست تا کی این هرج مرج فرهنگی در مملکت ما و شما وجود خواهد داشت

گاهی واقعا نا امید می شوم.....

در روز گاری که مدونا خواننده امریکایی شعرهای مولا نا را می خواند

فرزندان سرزمین مولانا باید شاهد یک پسرفت فرهنگی در کشورشان باشند

در این مطلب می خوام در مورد موسیقی و صنعت فیلم سازی در افغانستان بنویسم

هر چند نظر من شاید از دید بعضی ها درست نباشد ولی از نگاه خودم محترم است

البته ما و شما بخوبی میدانیم که موسیقی در افغانستان چه جایگاه در بین مردم چه از نوع

عوام وچه از دید خواص دارد.

در افغانستان مردوم روز خودشان را با موسیقی شروع و با موسیقی خاتمه می دهند

شاید به همین خاطر است که موسیقی فولکولور یا همان موسیقی محلی افغانستان از یک جایگاه قدیمی

برخوردار است و دارای سبکی در موسیقی اسیا می باشد.البته بسیاری از اهنگ سازهای و نوازندهای

ما بصورت اماتور و تجربی به موسیقی می پردازندکه این روند حتی در بین نسل جدید هم کاملا مشخص است

به همین خاطر موسیقی ما هرگز نتوانست بغیر از موسیقی فولکولور در کدام نوع دیگر کامیاب شود.

و همچنان در انزوا مانده است

در سینما و فیلم سازی هم همین طور

کشوری که خو دارای ناب ترین سوزه ها اجتماعی است باید شاهد اکرانفیلم های عشقی از مد افتاده ای که در هیچ کجا دیگر خریداری ندارد باشد

فیلم های که با تقلید از سینمای هند ساخته می شوند که هیچ سنخیتی با کلتور افغان ندارد. که حتی نام های فیلم انسان را به یاد فیلم های دهه 60 هندوستان می اندازد.

شهر گناه.. اتقام..خشم..خون... و ..وو...وو

نمی دانم مسولان فرهنگی افغانستان تا به حال به این فکر کردند که این فیلم ها چه تاثیری بالای رشد فرهنگ در یک جامعه خواهد داشت. در صورتی که هم اکنون جامعه جنگ زده ما نیاز به الگو سازی دارد که سینمای و فرهنگ نخ نما هند الگویی مناسبی نمی باشد

و یا شاید خود مسولان فرهنگ هم از طرفداران همین فیلم های عشقی هندی باشند

اگر این طور باشد خدا به ما و شما واین فرهنگ قدیمی که از اجدادمان به ما رسیده رحم کند

امین

نوشته شده در 25 Dec 2007ساعت توسط | |

Design By : Night Melody